Εξαιρετικό βότανο με πολύ σημαντικές ιδιότητες. Είναι ιθαγενές φυτό της χώρας μας και ίσως το περισσότερο κυρίαρχο βότανο στην ελληνική γαστρονομία.
Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία λέξη «ορίγανον» και τα συνθετικά «όρος» και «γάνος» (λάμψη, χαρά) και αυτός είναι ο λόγος που προτιμάει και φύεται στα υψηλά υψόμετρα της Μεσογείου.
 
Η ρίγανη, όπως και τα περισσότερα αρωματικά φυτά, οφείλει το άρωμά της στο βασικό συστατικό της που είναι το αιθέριο έλαιο της (με πολύ μεγάλη περιεκτικότητα πολλές φορές έως και 9%) και το οποίο περιέχει μεταξύ άλλων ουσιών και τις μονοτερπενικές φαινολικές ουσίες, καρβακρόλη και θυμόλη, οι οποίες στο σύνολό τους μπορεί να ξεπερνούν και το 85%.
Λόγω αυτής της σύστασής της διαθέτει ένα ευρύ φάσμα βιολογικών ιδιοτήτων με κυρίαρχες αντιμικροβιακές, αντιμυκητιακές και αντιβακτηριακές δράσεις, ενώ έρευνες που διεξάγονται τα τελευταία χρόνια πιστοποιούν και τις έντονες αντιοξειδωτικές ιδιότητές της (Lagouri et al. 1993, Triantafyllou et al. 2001)[2].

Η πιο διαδεδομένη της χρήση είναι ως άρτυμα στην ελληνική κουζίνα, αρωματίζοντας συνταγές με βάση το κρέας, το ψάρι και τα πουλερικά, αλλά ακόμα συνοδεύει επιτυχώς πολλά λαχανικά και σαλάτες.
Ως ρόφημα δε συνηθίζεται να πίνετε μόνη της, αλλά τη συναντάμε κυρίως σε μίγματα βοτάνων.